محصولات

صفحه اصلی / محصولات/ حد واسط / پلیمر

اطلاعات پایه پلی (تترا فلوئورواتیلن).

ارسال درخواست

معرفی محصول

شرح منابع آماده سازی

نام محصول:	پلی (تترا فلوئورواتیلن)
مترادف ها:	پلی PTFE (تترا فلوئورواتیلن)؛ پلی (تترا فلوئورواتیلن)، پودر، اندازه ذرات 35 میکرومتر؛ پلی (تترافلواتیلن)؛ روغن سفال - درجه I؛ روغن سفال - درجه V؛ EK 1108GY-A؛ ek1108gy-a؛ الکتروفیل TR{{7} }/EC
CAS٪ 3a	9002-84-0
MF٪3a	(C2F4)n
مگاوات:	0
EINECS٪ 3a	618-337-2
دسته بندی محصولات:	پلیمرها؛ کروموسرب؛ GC بسته بندی شده؛ پشتیبانی؛ فلوروکربن؛ پلیمرهای آبگریز؛ علم مواد؛ علم پلیمر
فایل مول:	٪7b٪7b0٪7d٪7d.mol

خواص شیمیایی پلی (تترا فلوئورواتیلن).

نقطه ذوب	327 درجه
نقطه جوش	400 درجه
تراکم	2.15 گرم در میلی لیتر در 25 درجه
ضریب شکست	1.35
دمای ذخیره سازی	در درجه -20 ذخیره کنید
انحلال پذیری	حلالیت در آب:
فرم	پودر
وزن مخصوص	2
رنگ	سفید
بو	در 1{1}}.00?%. بی بو
حلالیت در آب	نامحلول در آب. محلول در پرفلوئورو نفت سفید
مرک	14,7562
ثابت دی الکتریک	2.0(محیط)
ثبات:	پایدار - غیر واکنشی با اکثر مواد. ناسازگار با فلزات قلیایی مذاب، فلوئور و سایر هالوژن ها، عوامل اکسید کننده قوی.
ایارک	3 (جلد 19، سوپ 7) 1987
مرجع شیمی NIST	پلی تترا فلوئورواتیلن، آنیل شده (9002-84-0)
سیستم ثبت مواد EPA	پلی تترا فلوئورواتیلن (9002-84-0)

نکات ایمنی

کدهای خطر	Xi، T، Xn
بیانیه های ریسک	41-36/38-45-48/20
بیانیه های ایمنی	26-39-24/25-45-22-53-23
WGK آلمان	3
شرکت RTECS	KX4025000
یادداشت خطر	تحریک کننده
TSCA می باشد	آره
کد HS	39046100
داده های مواد خطرناک	9002-84-0(داده‌های مواد خطرناک)

اطلاعات MSDS

ارائه دهنده	زبان
پلی (تترا فلوئورواتیلن)	انگلیسی
اکروس	انگلیسی
سیگما آلدریچ	انگلیسی
آلفا	انگلیسی

استفاده و سنتز پلی (تترا فلوئورواتیلن).

شرح	پلی-(تترافلوئورواتیلن) (PTFE، نام تجاری: تفلون، فلوون، هاستافلون و پلی فلون) نوعی رزین مصنوعی قوی، سخت، مومی شکل و غیر قابل اشتعال است. فرمول ساختار آن [CF2-CF2]n با یک زنجیره ستون فقرات کربنی است. از طریق پلیمریزاسیون رادیکال آزاد تترا فلوئورواتیلن تولید می شود. PTFE دارای سطح لغزنده، نقطه ذوب بالا، و از نظر شیمیایی بسیار بی اثر است. این ویژگی باعث می شود که کاربردهای زیادی داشته باشد. بزرگترین کاربرد آن برای سیم کشی در کاربردهای هوافضا و کامپیوتر به دلیل خواص دی الکتریک عالی آن است، به عنوان مثال به عنوان عایق در کابل ها و اتصال دهنده ها. در صنعت، PTFE را می توان در مکان هایی استفاده کرد که به دلیل اصطکاک کم، لغزش قطعات مورد نیاز است مانند یاتاقان ها، چرخ دنده ها و صفحات کشویی. PTFE همچنین در تولید کامپوزیت های فیبر کربن و کامپوزیت های فایبرگلاس استفاده می شود. علاوه بر این، به دلیل اینرسی شیمیایی و مقاومت حرارتی بالا، PTFE در مکان‌هایی که اسیدها، قلیایی‌ها یا سایر مواد شیمیایی استفاده می‌شود، استفاده می‌شود، به عنوان مثال به عنوان آستر در خطوط لوله صنعتی.
آماده سازی	پلی (تترا فلوئورواتیلن) از تترافلوئورواتیلن تهیه می شود و از واحدهای تکراری در یک زنجیره عمدتاً خطی تشکیل شده است: F2C=CF2 --->٪ 5b-CF٪ 7b٪ 7b1٪ 7d٪ 7dCF٪ 7b٪ 7b2٪ 7d٪ 7d٪ 5dn پلیمر تترافلوئورواتیلن کمترین ضریب اصطکاک را در بین سایر جامدات دارد. مقاومت شیمیایی قابل توجه و دمای شکنندگی بسیار پایین (100 درجه سانتیگراد) دارد. ثابت دی الکتریک و ضریب تلفات آن در محدوده وسیع دما و فرکانس پایین و پایدار است. قدرت ضربه آن بالاست.
منابع	http://pslc.ws/macrog/ptfe.htm https://global.britannica.com/science/polytetrafluoroethylene https://en.wikipedia.org/wiki/Polytetrafluoroethylene#Other
شرح	Tetrafl uoroethylene (TFE) که به عنوان perfl uoroethylene نیز شناخته می شود، یک گاز بی رنگ، قابل اشتعال و سمی است. این مونومر مورد استفاده برای پلی تترافل اورواتیلن (PTFE) است که با نام تجاری DuPont Tefl در فروخته می شود. TFE با ترکیبات دیگر به منظور تولید انواع تفلون ها به صورت مشترک پلیمریزه می شود. TFE با گرم کردن کلرودیفل اورومتان (CHClF2، فرئون{2}}) یا تریفل اورومتان (CHF3، فریون{4}}) تولید می‌شود. TFE تقریباً منحصراً به عنوان یک مونومر در تولید PTFE استفاده می شود. PTFE یک پلیمر وینیل است، به این معنی که از یک مونومر با پیوندهای دوگانه کربن-کربن ساخته شده است. PTFE از TFE توسط پلیمریزاسیون رادیکال آزاد ساخته شده است. خواص فیزیکی منحصر به فرد PTFE به دلیل ساختار شیمیایی آن است. PTFE شامل زنجیره های بلندی از اتم های کربن است که توسط اتم های فلوئور احاطه شده اند. اتم های فلوئور به عنوان یک سد محافظ عمل می کنند که از پیوند کربن-کربن در برابر حملات شیمیایی محافظت می کند. اتم های فلوئور اتم های دیگر را دفع می کنند و چسبیدن هر چیزی به PTFE را دشوار می کند. رزین های PTFE ضریب اصطکاک بسیار پایینی دارند (< 0.1). The strong fluorine-to-carbon bonds and high electronegativity of fluorine make PTFE very stable. The long chains of PTFE pack closely together to give a dense crystalline solid. The packing, which can be compared to stacking boards, produces little cross-linking.
خواص شیمیایی	پلی تترا فلوئورواتیلن یک جامد سفید رنگ با ظاهر و احساس مومی است. این یک ماده انعطاف پذیر سخت با استحکام کششی متوسط با تمایل به خزش تحت فشار است. خواص عایق الکتریکی فوق العاده است و تقریباً به خوبی پلی اتیلن است. ضریب اصطکاک به طور غیرعادی پایین است و گفته می شود که کمتر از هر جامد دیگری است. خواص نچسب نیز عالی است. پلی تترا فلوئورواتیلن مقاومت استثنایی در برابر حملات شیمیایی دارد و نسبت به انواع معرف ها به جز فلزات قلیایی مذاب و فلوئور بی اثر است. هیچ حلالی برای پلیمر شناخته نشده است، اما در دمایی که به نقطه ذوب کریستالی نزدیک می شود، توسط برخی روغن های فلوئوروکربن متورم می شود. سایر مواد آلی حتی پلیمر را متورم نمی کنند. پلی تترا فلوئورواتیلن پایداری حرارتی بالایی دارد و خواص خود را در محدوده دمایی وسیعی حفظ می کند. پلیمر را می توان تا حدود 300 درجه برای دوره های طولانی بدون از دست دادن استحکام استفاده کرد و بخش های نازک در دماهای زیر -100 درجه انعطاف پذیر باقی می ماند. هنگامی که پلی تترا فلورواتیلن بالاتر از حدود 200 درجه حرارت داده می شود مقداری کاهش وزن وجود دارد اما این مقدار بسیار کم تا حدود 350 درجه است. این پلیمر همچنین مقاومت خوبی در برابر آب و هوا دارد.
خواص شیمیایی	پودر سفید یا جامد سفید با احساس لغزنده
تاریخ	شکل پلیمریزه شده TFE به طور تصادفی توسط محققان DuPont در سال 1938 کشف شد. در اواسط{1}}، DuPont در حال بررسی توسعه کلروفلیوئوروکربن های جدید (CFCs) برای استفاده به عنوان مبرد بود. DuPont به جنرال موتورز پیوست تا شرکتی به نام Kinetic Chemicals را تشکیل دهد تا تلاش های خود را در این زمینه ترکیب کند. پلانکت خواص این ماده را بررسی کرد. او دریافت که این ماده نسبت به سایر مواد شیمیایی بی اثر است، نقطه ذوب بالایی دارد و بسیار لغزنده است. پلانکت همچنین روی تکرار شرایط لازم برای تولید آن از TFE کار کرد. او در سال 1939 برای ثبت اختراع پلیمرهای پلی تترافل اورواتیلن درخواست داد که در سال 1941 به آن اعطا شد (اختراع ایالات متحده 2230654). او حق اختراع را به Kinetic Chemicals واگذار کرد. DuPont عبارت Tefl را در سال 1945 ثبت کرد و سال بعد Tefl را روی محصولات معرفی کرد. تفلون بیشتر به دلیل استفاده در ظروف پخت و پز شناخته شده است، اما استفاده از آن در این زمینه به دنبال کاربردهای صنعتی اصلی در واشر، مهر و موم، نوار و عایق الکتریکی بود. این کاربردها نتیجه مستقیم استفاده از PTFE برای اهداف نظامی در طول جنگ جهانی دوم بود.
استفاده می کند	پلی (تترا فلوئورواتیلن) علاوه بر ظروف پخت و پز در صدها کاربرد استفاده می شود. پلی (تترافلوئورواتیلن) در جوهرها، پلاستیک ها، روکش ها و روان کننده ها استفاده می شود. پلی (تترا فلوئورواتیلن) به عنوان آستر، عایق، غشا و چسب استفاده می شود. تفل روی نوار معمولاً در کارهای لوله کشی استفاده می شود. پلی (تترا فلوئورواتیلن) برای تولید لباس های ضد باران استفاده می شود.
استفاده می کند	روان کننده بی اثر.
استفاده می کند	پودر پلی تترا فلوئورواتیلن برای اصلاح پلاستیک استفاده می شود، اندازه ذرات متوسط حدود 3-5 و 10-20 میکرومتر است، PTFE عملکرد عالی دارد، دارای خواص منحصر به فردی است، از جمله، بدون خود انعقاد، بدون اثر الکترواستاتیک، امتزاج پذیری خوب، وزن مولکولی کم، پراکندگی خوب، خود روانکاری بالا، ضریب اصطکاک کم و غیره.
استفاده می کند	برای اتصال و سیم از نوع اتصال در تجهیزات الکترونیکی؛ در سیم کامپیوتر، نوار برق، قطعات الکتریکی، لوله اسپاگتی. مهر و موم و رینگ پیستون، اشکال اصلی، یاتاقان ها، نوارهای مکانیکی، پارچه های شیشه ای پوشش داده شده. به عنوان لوله و ورق برای آزمایشگاه شیمیایی و کار فرآیندی؛ برای پوشش مخازن واکنش؛ برای واشر و بسته بندی پمپ، گاهی اوقات با گرافیت یا الیاف شیشه مخلوط می شود. به عنوان عایق الکتریکی به ویژه در کاربردهای فرکانس بالا. پارچه های فیلتراسیون؛ لباس های محافظ. کمک پروتز.
استفاده می کند	PTFE (پلی تترا فلوئورواتیلن) یک عامل حجیم کننده است، همچنین در آماده سازی های آرایشی برای بهبود احساس فرمولاسیون و قابلیت پخش شدن استفاده می شود. PTFe ممکن است پتانسیل ضدآب نیز داشته باشد.
تعریف	یک پلیمر مصنوعی ساخته شده از تترافلوئورواتن (به عنوان مثال CF₂٪3aCF₂). قادر به تحمل دماهای بالا بدون تجزیه است و همچنین دارای ضریب اصطکاک بسیار پایینی است، از این رو در تابه های نچسب، بلبرینگ ها و غیره استفاده می شود.
تعریف	ChEBI: پلیمری متشکل از تکرار گروه های تترا فلوئورو اتیل.
روش های تولید	پلی تترا فلوئورواتیلن عموماً از گاز تترا فلوئورواتیلن با پلیمریزاسیون رادیکال آزاد تحت فشار با اکسیژن، پراکسیدها یا پراکسیدی سولفات ها ساخته می شود. "رزین های دانه ای" دارای ذراتی با اندازه متوسط هستند که از 3{5}} تا 600 میلی متر متغیر است. پراکندگی‌های آبی کلوئیدی که با فرآیندی متفاوت ساخته می‌شوند، تا حدود 60 درصد وزنی پلیمر متمرکز می‌شوند و دارای ذراتی با میانگین 0.2 میلی‌متر هستند. پراکندگی های منعقد شده با آگلومراهای متوسط 450 میلی متر نیز موجود است. استفاده از PTFE به عنوان یک عامل آزاد کننده در پوشش ها و برخی دیگر از برنامه های کاربردی تماس با مواد غذایی تحت مقررات FDA مجاز است.
آماده سازی	روش تجاری ترجیحی برای تهیه پلی تترا فلوئورواتیلن (PTFE) با پلیمریزاسیون سوسپانسیونی است. جزئیات رویه های به کار گرفته شده فاش نشده است، اما به نظر می رسد که دو فرآیند اصلی در حال استفاده هستند. در فرآیند اول، از تکنیک های مرسوم پلی مریزاسیون سوسپانسیون برای تولید محصول دانه ای مناسب برای قالب گیری و اکستروژن استفاده می شود. تترا فلوئورواتیلن تحت فشار در اتوکلاوهای فولادی ضد زنگ با یک آغازگر رادیکال آزاد مانند پرسولفات آمونیوم پلیمریزه می شود. واکنش سریع و گرمازا است و نیاز به کنترل دقیق دارد. گرانول های پلیمری جمع آوری، شسته و خشک می شوند. در فرآیند دوم، شرایط به گونه‌ای تنظیم می‌شوند که پراکندگی پلیمری با اندازه ذرات بسیار ظریف‌تر و وزن مولکولی کمتر ایجاد شود. این محصول ممکن است تثبیت شود و به شکل لاتکس در مواردی مانند ریخته گری فیلم، پوشش دهی و اشباع الیاف مورد استفاده قرار گیرد. از طرف دیگر، محصول ممکن است منعقد شود تا پودری (که اغلب به آن "پلیمر پراکنده" گفته می شود) به طور عمده برای اکستروژن بخش های انعطاف پذیر نازک استفاده شود.
توضیحات کلی	پلی (تترا فلوئورواتیلن) یک فلوروپلیمر است که به طور تجاری به عنوان PTFE شناخته می شود. از خواص آن می توان به پایداری حرارتی بالا، مقاومت شیمیایی عالی، ثابت دی الکتریک پایین و انرژی سطحی پایین اشاره کرد. این یک پلیمر آبگریز است که عمدتاً به عنوان یک پوشش محافظ روی سطح فلز استفاده می شود.
خطر	بخارات سمی را در هنگام گرم کردن ایجاد می کند. سرطان زا قابل سوال
خطر سلامت	بخارهای پلی تترافلو رواتیلن گرم شده (PTFE) باعث تب دود پلیمری، یک سندرم شبه آنفولانزا می شود.
مصارف صنعتی	این پلیمر نامحلول، مقاوم در برابر حرارت (تا 275 درجه) و حملات شیمیایی است و علاوه بر این، کمترین ضریب اصطکاک را نسبت به هر جامد دارد. به دلیل مقاومت آن در برابر حرارت، ساخت پلی تترا فلوئورواتیلن نیاز به اصلاح روش‌های مرسوم دارد. پس از قالب گیری پلیمر پودری با استفاده از پرس سرد، قالب ها در دمای 360 تا 400 درجه با روش هایی مشابه روش های مورد استفاده در متالورژی پودر پخت می شوند. محصول پخته شده را می توان ماشین کاری یا پانچ کرد. اگر پودر با مواد روان کننده ترکیب شود، اکستروژن امکان پذیر است. از سوسپانسیون های آبی پلیمر نیز می توان برای پوشش اقلام مختلف استفاده کرد. با این حال، برای اطمینان از چسبندگی به عملیات سطحی خاصی نیاز است، زیرا پلی تترا فلوئورواتیلن به چیزی نمی چسبد. پلی تترا فلوئورواتیلن (رزین TFE) برای کاربردها در شرایط شدید گرما و فعالیت شیمیایی مفید است. بلبرینگ های پلی تترافلوئورواتیلن، نشیمنگاه های شیر، پکینگ ها، واشرها، پوشش ها و لوله ها می توانند شرایط نسبتاً سختی را تحمل کنند. پرکننده هایی مانند کربن، الیاف معدنی و پودرهای فلزی ممکن است برای اصلاح خواص مکانیکی و حرارتی ترکیب شوند. پلی تترا فلوئورواتیلن به دلیل خواص الکتریکی عالی آن زمانی مفید است که مواد آدی الکتریک برای سرویس در دمای بالا مورد نیاز باشد. کیفیت غیرچسبنده isoften در استفاده از محصولات پوششی پلی تترا فلوئورواتیلن مانند رول و ظروف پخت و پز که مواد ممکن است به آنها بچسبند به مزیت تبدیل شد.
نمایه ایمنی	ترکیب پلیمریزه نهایی تحت شرایط عادی بی اثر است. گزارش‌هایی مبنی بر "تب دود پلیمری" در انسان‌هایی که در معرض محصولات پیرولیز قرار گرفته‌اند، گزارش شده است که محرک نیز هستند. Smohng باید در مناطقی که این مواد در حال ساخت هستند یا به طور کلی، جایی که ممکن است گرد و غبار از آن وجود داشته باشد، ممنوع شود. به نظر می رسد قرار گرفتن در معرض پیرولیز یا محصولات تجزیه مشکل اصلی مرتبط با سلامتی باشد. سرطان‌زای مشکوک با داده‌های تومورزایی تجربی توسط ایمپلنت. ناسازگار با فلوئور، آلیاژ سدیم پتاسیم. تحت شرایط مناسب، واکنش‌های خطرناکی با بور، منیزیم یا تیتانیوم انجام می‌دهد. هنگامی که تا دمای بالاتر از 750 درجه فارنهایت گرم می شود، تجزیه می شود و بخارهای بسیار سمی F- تولید می کند.
سرطان زایی	مطالعات حیوانی سرطان زا بودن این پلیمر را نشان نداده است. هیچ داده ای در مورد انسان در دسترس نیست. این پلیمر از نظر سرطان زایی برای انسان قابل طبقه بندی نیست. با این حال، EPA دریافت که اسید پرفلوروکتانوئیک (PFOA)، یک ماده شیمیایی که برای تولید PTEE استفاده می‌شود، یک «احتمالاً سرطان‌زا» است.
سرنوشت زیست محیطی	PTFE پایدارترین پلیمرهای TFE است و تحت شرایط فیزیولوژیکی هیچ جزء آزاد نمی کند (IARC Monograph 74, 1999). PTFE از نظر شیمیایی بسیار بی اثر است. فقط فلزات قلیایی و فلوئور تحت فشار حمله PTFE (بانک اطلاعات مواد خطرناک (HSDB)). هیچ اثر اکوتوکسیکولوژیکی شناخته شده ای برای PTFE وجود ندارد (DuPont MSDS، 2011).
ارزیابی سمیت	هیچ مکانیسم آشکاری برای سمیت برای PTFE خوراکی وجود ندارد زیرا هیچ اثر سمی قابل توجهی پس از تجویز خوراکی به موش‌ها تا 90 روز مشاهده نشد. عدم سمیت به احتمال زیاد به دلیل موارد زیر است: (1) جذب گوارشی PTFE با توجه به وزن مولکولی بسیار بالای آن ناچیز است (1 000 000–10 000 000 برای پودر ریز PTFE). (2) PTFE از نظر شیمیایی تحت شرایط فیزیولوژیکی بی اثر است. و (3) PTFE متابولیزه نمی شود (دونوان و همکاران، 1990؛ کیم، 1996؛ وبر و همکاران، 2002). مکانیسم عمل PTFE تزریق شده به صورت زیر جلدی در موش به التهاب موضعی مطابق با پاسخ جسم خارجی نسبت داده می شود. اثرات مشابهی پس از تزریق ساب آرئولار در خرگوش و سگ، و تزریق دور ادراری در سگ مشاهده شد. هنگامی که PTFE گرم می شود یا در معرض دماهای بالاتر یا مساوی 200 درجه قرار می گیرد، تجزیه شده و بخارات سمی آزاد می کند که باعث تب پلیمرفیوم در انسان می شود.

محصولات و مواد اولیه آماده سازی پلی (تترا فلوئورواتیلن).

مواد خام	Tetrafluoroethylene-->عامل پراکنده
محصولات آماده سازی	Micaceous Iron Oxide-->BORON PHOSPHATE-->محصولات پلی تترا فلوئورواتیلن

تگ های محبوب: اطلاعات پایه پلی (تترافلوئورواتیلن)، تولید کنندگان اطلاعات پایه پلی (تترا فلوئورواتیلن) چین، تامین کنندگان، کارخانه

یک جفت: کوپلیمر پرفلورواتیلن پروپیلن

بعدی: Trimethylolpropane Propoxylate Triacrylate

شما نیز ممکن است دوست داشته باشید

ارسال درخواست